Derivados de herbas

A primeira anestesia (un remedio a base de plantas) administrouse na prehistoria. As cápsulas de amapola de opio recolléronse no 4200 a.C. e as amapolas de opio cultiváronse en Sumeria e nos imperios sucesivos. O uso de preparados similares ao opio na anestesia rexístrase no papiro Ebers do 1500 a.C. Cara ao 1100 a.C. obtivéronse amapolas para a recollida de opio en Chipre por métodos similares aos usados ​​na actualidade e atopáronse aparellos simples para fumar opio nun templo minoico. O opio non se introduciu na India e China ata o 330 a.C. e o 600-1200 d.C. respectivamente, pero estas nacións foron pioneiras no uso de incenso e aconitum de cannabis. No século II, segundo o Libro de Han posterior, o médico Hua Tuo realizou unha cirurxía abdominal empregando unha substancia anestésica chamada mafeisan ("po de ferver cannabis") disolta no viño. En toda Europa, Asia e América utilizáronse unha variedade de especies de Solanum que contiñan potentes alcaloides do tropano, como mandrágora, henbane, Datura metel e Datura inoxia. Os textos médicos clásicos gregos e romanos de Hipócrates, Teofrasto, Aulus Cornelius Celsus, Pedanius Dioscorides e Plinio o Vello discutiron o uso de especies de opio e Solanum. Na Italia do século XIII, Theodoric Borgognoni usou mesturas similares xunto con opiáceos para inducir a inconsciencia, e o tratamento cos alcaloides combinados demostrou ser un elemento fundamental da anestesia ata o século XIX. Nas Américas a coca tamén foi un anestésico importante empregado en operacións de trefado. Os chamáns incas mastigaron follas de coca e realizaron operacións no cranio mentres cuspían nas feridas que causaran para anestesiar o sitio. Na famosa obra persa do século X, o Shahnameh, o autor, Ferdowsi, describe unha cesárea realizada a Rudabeh ao dar a luz, en que un axente especial do viño foi preparado como anestésico por un sacerdote zoroastriano en Persia e utilizado para producir inconsciencia para a operación. Aínda que o contido é en gran parte mítico, a pasaxe polo menos ilustra o coñecemento da anestesia na antiga Persia.